Θα ήθελα να πιστέψω ότι η αναφορά του δημάρχου Ηρακλείου, Αλέξη Καλοκαιρινού, περί της “διπλής εορτής” του Αγίου Τίτου και της 25ης Αυγούστου 1898, ημέρα κατά την οποία σφαγιάσθησαν εκατοντάδες χριστιανοί κάτοικοι της πόλης από τις ορδές του Βασιβουζούκων, των ατάκτων δηλαδή Οθωμανών, μάλιστα υπό την ανοχή των μεγάλων δυνάμεων (το κατήγγειλε εγκαίρως ο Κρης πρωθυπουργός Ι.Κ. Σφακιανάκης), ήταν απλώς ένα λεκτικό σφάλμα. Το οποίο ενδεχομένως είχε κάνει κάποιος προκάτοχος του κ. Καλοκαιρινού τα τελευταία 50 χρόνια. Αλλά τέτοιο σφάλμα δεν έχει καταγραφεί ή δεν μπορώ να θυμηθώ. Όπως και να έχει, και όλοι οι προκάτοχοί του στο δημαρχιακό αξίωμα να έκαναν εσφαλμένο λόγο περί “εορτής” στη σφαγή εκατοντάδων ανθρώπων, θα έπρεπε ο ίδιος ως (ομότιμος) πανεπιστημιακός να το διορθώσει. Όχι να επικυρώσει το σφάλμα.
Εκείνος βέβαια μίλησε για “εορτή” σε σχέση με τις μετέπειτα ιστορικές εξελίξεις που οδήγησαν στο τύποις καθεστώς “αυτονομίας” (κι εδώ ο όρος έχει επικρατήσει διαστρεβλώνοντας απολύτως την ιστορική πραγματικότητα) αι στη συνέχεια στην πολυπόθητη Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Αλλά, συγχωρείστε με, δεν υπάρχει “εορτή” πάνω σε εκατοντάδες νεκρούς, πάνω στα κουφάρια σφαγμένων μικρών παιδιών, εγκύων γυναικών…
Χαρακτηριστικά ο δήμαρχος είπε: «Σήμερα είναι μια διπλή γιορτή. Γιορτή για τον Άγιο Τίτο που είναι ο θεμελιωτής της εκκλησίας της Κρήτης, γιορτή για την 25η Αυγούστου του 1898, που άνοιξε τον δρόμο για την αυτονομία της Κρήτης και για την ενσωμάτωσή της στον εθνικό κορμό»
Φυσικά και δεν “γιορτάζουμε” στα γεγονότα του Ηρακλείου, κύριε δήμαρχε. Ποιος άραγε το έχει αναφέρει αυτό, σε ποιο εγχειρίδιο.
Τιμάμε τη μνήμη, τιμάμε τους νεκρούς, υποκλινόμαστε μπροστά στη θυσία και το μπόι των νεκρών, αλλά δε γιορτάζουμε. Η γιορτή έχει κάτι το χαρμόσυνο, το πανηγυρικό.
Η Εκκλησία με τον Άγιο Τίτο μπορεί να γιορτάζει ή να κάνει ό,τι θέλει.
Αλλά το Ηράκλειο τιμά και δεν γιορτάζει τη σφαγή των παππούδων μας…
Δεν αρκεί ότι στην ουσία δεν υπάρχει ένα μνημείο για τη μεγάλη τους θυσία και τα οστά των ηρώων παραμένουν σε διάφορα υπόγεια, πρέπει να δηλώνουμε κιόλας ότι “γιορτάζουμε” τη μαζική δολοφονία τους;
Candiot